KSIĄŻKOZBIÓR

  Młodzi ludzie, którzy przeglądają w Internecie lub gdziekolwiek indziej, portrety znanych osób, potrafią powiedzieć o nich coś miłego. Nieczęsto się zdarza aby równie pozytywne cechy znaleźli u siebie… W dzisiejszych czasach sporo nastolatków próbuje do kogoś się upodobnić, ponieważ nie akceptują samych siebie. Słyszeliście kiedykolwiek, jak jakaś kilkunastoletnia osoba mówi o sobie samej, że jest piękna lub utalentowana? Tak na serio, nie żartem.  Ja nie słyszałam. To, że nie dostrzegamy u siebie pozytywów wynika często z naszych kompleksów i dlatego próbujemy wzorować się na innych ludziach, których uważamy za ideały. A tak naprawdę, to wszyscy jesteśmy wyjątkowi. Niektórzy potrafią np. malować, a inni ruszać uszami lub robić inne wyjątkowe rzeczy. A nawet jeśli czegoś nie umiemy, to nie znaczy, że nie możemy być kimś niezwykłym. Sama akceptacja siebie takim jakim się jest, to wielki plus. Jeśli chodzi o wygląd, to często nie mamy na niego wpływu. Oczywiście da się zmienić pewne rz

  Ostatnio natknąłem się na bardzo ciekawe badania dotyczące uczciwości ludzi w różnych krajach i według tych badań okazało się, że Polacy są jednym z najbardziej uczciwych narodów, ale po kolei… Od roku 2015 naukowcy ze Stanów Zjednoczonych, a konkretnie z Bostonu, przeprowadzili tysiące badań, ponieważ chcieli uzyskać odpowiedzi na dwa pytania: 1) Czy ludzie na całym świecie zwracają zgubione portfele? 2) Czy kwota pieniędzy w portfelu ma znaczenie, aby go zwrócić? Badania odbywały się w 355 miastach w 40 krajach. Uczestnicy eksperymentu „odnaleźli” 17 000 celowo zgubionych portfeli. W tym badaniu te „odnalezione” portfele (uprzednio celowo podrzucone jako zagubione) były przekazywane pracownikom np. banków, muzeów i komisariatów policji. W portfelach znajdowały się klucze, listy zakupów, wizytówki, czasami pieniądze od 15 do 100 dolarów amerykańskich. Okazało się, że w każdym badanym kraju ludzie chętniej zwracają portfele z większą ilością pieniędzy niż z mniejszą. Z tych badań nau

Czy naprawdę pszczoły są tak ważne? Przecież nic im się nie dzieje! Pszczoły wymierają, jest ich coraz mniej! Ci mali zapylacze oddają nam wielką przysługę, dbając o środowisko. Spędzają one całe życie na ciężkiej pracy i przenoszą pyłki z kwiatka na kwiatek. Są ważniejsze niż ludzie, bowiem my tylko zanieczyszczamy i degradujemy środowisko. Życie pszczół trwa 38 dni - wyjątkiem są robotnice wylęgające się jesienią, które żyją sześć miesięcy. Ich jedynym zadaniem jest ocieplanie ula, dzięki czemu młode larwy mają opiekę od początku swoich dni. Czy naprawdę pszczoły są tak ważne? Przecież pozornie nic im się nie dzieje.Ale bez pszczół nie będzie kwiatów ani owoców. Bez roślin zwierzęta roślinożerne nie przeżyją, podobnie mięsożercy, w tym ludzie. Pomimo sztucznego zapylania i tak nie będziemy lepsi niż natura. Ostatecznie zostaną tylko ludzie umierający z głodu lub staniemy się kanibalami. Już teraz pszczoły są na wyginięciu. Po pierwsze przez globalne ocieplenie, pszczółki nie mogą

Piękna październikowa pogoda zachęcała do spacerów. Razem z rodzicami poszliśmy do lasu na grzyby. Już na skraju zagajnika mama znalazła podgrzybka. A wkrótce każdy z nas znalazł po kilka grzybów. Przy złamanym drzewie ujrzeliśmy fioletowy dywan, to kwitły wrzosy. Trochę dalej, w głębi lasu, była gawra niedźwiedzia. Kilka minut później zobaczyłam chłopca, który niszczył mrowisko. Szybko podbiegłam do niego i wrzasnęłam, że tak nie wolno! Wzruszył ramionami i odszedł, ale nie przeprosił, nie naprawił domu mrówek. Wtedy zawołał mnie tata, więc biegłam i.... potknęłam się  o korzeń. Ale nie uderzyłam się, bo złapałam się pnia brzozy. W lesie widzieliśmy też zająca oraz ptaki, które zajadały się jarzębiną.  Już wracaliśmy do domu, kiedy dołączyła do nas babcia. Ktoś zaproponował: zróbmy szałas! Wszyscy zgodzili się i tak zaczęła się wielka budowa. Każdy musiał przynieść materiał, czyli gałęzie. Inżynierem budowy mianowaliśmy tatę. I powstał piękny szałas. To był piękny, słoneczny dzień, kt